Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Anti-matter


Σηκώθηκε. Έπρεπε, κι άργησε κι όλας.
Ετοιμάστηκε να φύγει χωρίς πολλά πολλά. Άλλη μια μέρα της κονσέρβας ξεκινούσε.
Περπάτησε πάλι στο μουντό πεζοδρόμιο. Όταν ο νους ξαναδούλεψε, ήταν ήδη στο λεωφορείο στριμωγμένος. Από τους άλλους ή από τον ίδιο;

- ''Μπορώ να περάσω; Κατεβαίνω, ευχαριστώ.'' Ένα ευγενικό νεύμα και στην άκρη.

- ''Μαλάκα, δε θα φτάσω ποτέ, γαμώ τα Μέσα μου γαμώ!'', φώναξε το μυαλό του.
- ''Ας ξυπνούσες νωρίτερα'', του απαντά.
- "Σκάσε. Λίγη ώρα είχα χθες να τη δω, από τι ώρα να σαπίσω στο κρεβάτι δηλαδή; Δεν είμαι μόνο σχολή κι εργασίες.''
- "Αυτό να πεις λοιπόν στον άλλον όταν σε ρωτήσει. Και στο αφεντικό αργότερα τα ίδια. «Εγώ ξέρετε είμαι ντραμς, είμαι μπάσκετ, σειρά στο PC, καφές με φίλους, εκείνη.. Δεν πρόλαβα να γίνω κι η εργασία σας». Κι αν δεν πεις αυτό, όλο και κάτι ψεύτικο θα σκεφτείς."
- "Νομίζω, είπα βούλωστο." Κοιτάζω τριγύρω, όλα ακίνητα.

Θυμώνω, αλλά γιατί; Επειδή νομίζω ότι είμαι ανεύθυνος; Ανεύθυνος απέναντι σε τι; Σε αυτά που έπρεπε να κάνω, ή σε αυτά που θέλω να κάνω;
Ανοίγουν οι πόρτες και ξεκινάω. Προς τα πού κατευθύνομαι; Αν με ρωτήσουν ποτέ, τι θα πω; Είμαι αυτά που πρέπει να κάνω; Αυτά που δε θέλω να κάνω μήπως;
Κάποτε πρέπει να πέσει και λίγη μπογιά εδώ τριγύρω. Πολύ καυσαέριο. Μήπως να τους γράψω όλους κι όλα και να πάρω πούλους; Μια αλλαγή ρε παιδί μου, για το γαμώτο. Μπα, ξέρω πως κάποια πράγματα αργά ή γρήγορα θα τα ξαναχρειαστώ και θα τα αναζητήσω. Βασικοί κανόνες διαβίωσης..

- "Ρε μαλάκα, σου φωνάζω από την Αλεξάνδρας!"
- "Α, σόρυ ρε μαν, καλημέρα..''
- "Πάρε καφέ καλύτερα, γιατί δεν τη βγάζεις ως το απόγευμα.. Την εργασία την τελείωσες;"
- "Όχι.."
- "Κατάλαβα, τα αρχίδια μου θα πάρουμε κι οι δυο. Περπάτα μαλάκα, γιατί θα αργήσουμε κι όλας."

   Μπαίνω μέσα. Τα φώτα αναμμένα, κι η μέρα μόλις ξεκίνησε.
Δεν είμαι αυτός που ήμουν πριν. Ακόμα και το ίδιο ή το τίποτα με αλλάζει. Απλά εγώ δεν το καταλαβαίνω. Σαν την περιστροφή της Γης. Δεν τη νιώθεις, ο Ήλιος στη μαρτυρά. Ή έτσι σου είπαν τέλος πάντων.

Δεν είμαι αυτός που ήμουν πριν, ούτε αυτά που νομίζω ότι θέλω να κάνω. Είμαι αυτά που κάνω τώρα, και μετά άλλος πάλι.

Ίσως η μπύρα το βράδυ με βοηθήσει να τα θυμηθώ όλα αυτά, πριν μείνω μόνος μου και θελήσω πάλι να γράψω, πριν κοιμηθώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου