Δέντρα αποφάσεων

Τα λάθη είναι αποφάσεις. Κι είναι για όλους.
Είναι αυτά που καθορίζουν την ανθρώπινη φύση μας.
Είναι επιλογή που μας βοηθά στη διαδικασία της εξέλιξης, ένα βήμα παραπέρα.
Άλλωστε η τελειότητα ποτέ δεν ήταν επιλογή, κι αν ήταν, τότε θα έπρεπε να την αποφεύγαμε.

Πόσο εύκολα όμως τα αναγνωρίζουμε; Πόσο έγκαιρα;
Πριν φτάσει κανείς σε τέτοια ερωτήματα, προηγείται κάτι άλλο:
Πρέπει να τα αναγνωρίσουμε ως λάθη;
Γιατί είναι επιλογές που σε οδηγούν σε ένα δρόμο ή σε άλλο, τον οποίο ακολουθείς και μετά πάλι το ίδιο.
Σα μια πολύπλοκη διακλάδωση με τη δική σου (μοναδική) γραμμή από την αφετηρία ως το τέλος.
Προχωράς. Αλλάζεις. Εξελίσσεσαι.
Άρα λάθη γιατί να τα πεις;

"Λάθος ονομάζω μια πράξη για την οποία κάποια στιγμή μετάνιωσα που την έκανα", μου είπε.
Δίκαιο.
Μέσα σ' αυτή την πολύπλοκη διακλάδωση κάποια πράγματα πρέπει να παραμένουν απλά.
Την τράβηξες τη γραμμή, προχώρησες, μα κοίταξες πίσω. Ακόμα κι αν δεν το ήθελες.
Ευχήθηκες, έστω για λίγο, να βρισκόσουν και πάλι στο προηγούμενο σημείο. Να διαλέξεις διαφορετικά.
Κι ίσως έχει κι αυτό το νόημά του ακόμα κι αν δεν το κατάλαβες εξ' αρχής.

Κι όμως, μπορεί να μην το παραδεχθείς ποτέ. Γιατί φοβάσαι.
Φοβάσαι πως αν το κάνεις θα πρέπει να ζήσεις με το βάρος μιας τέτοιας παραδοχής,
Φοβάσαι πως θα πρέπει να λογοδοτήσεις, πρώτα πρώτα στον εαυτό σου:
"Γιατί με οδήγησες εκεί;"
Έτσι είναι πιο εύκολο να σκεφτείς ότι δεν έχεις να λογοδοτήσεις πουθενά σε κανέναν, και να συνεχίσεις τη γραμμή σου με ό,τι σου έχει απομείνει.
Κι ίσως έχει κι αυτό το νόημά του.

Κι αν θες να επιστρέψεις; Αν τελικά κάνεις την υπέρβαση και ξεκάθαρα πια το λες;
Υπάρχει επιστροφή; Υπάρχει άλλη κατεύθυνση;
Φοβάμαι πως όχι..
Είναι μονόδρομος και πάει μόνο μπροστά.
Δε μπορείς να επιστρέψεις σε κάτι το οποίο πέρασες.
Το ήξερες από την αρχή όμως, έτσι δεν είναι;
Δεν ήξερες το παιχνίδι πώς παίζεται;

Αν ναι, τότε ξέρεις κι ότι όλα αυτά είναι μια απάτη του μυαλού σου.
Ξέρεις πως ο δρόμος δεν ήταν ποτέ καθορισμένος.
Τα σημεία που πέρασες (και που θα βρεις) δεν ήταν τίποτε άλλο από παράγωγα των πρότερων επιλογών σου.
Κι αυτό είναι ίσως ό,τι σου χρειάζεται για να διορθώσεις κάτι για το οποίο μετάνιωσες..
Δε μπορείς να επιστρέψεις στο σημείο που παρατήρησες το σφάλμα.
Μπορείς όμως να επιλέξεις να "ξαναβρείς" αυτό το σημείο μπροστά σου.
Ή να ελπίζεις τουλάχιστον.
Ή να συνεχίσεις να φοβάσαι για όσο προχωράς.